... ΟΦΕΙΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ...
Φίλ. fractalx,
ΔΕΝ έχουμε γνωριστεί ποτέ.
Πιστεύω ότι ΔΕΝ έχουμε βρεθεί ποτέ ΣΤΟΝ ΊΔΙΟ ΧΏΡΟ, και πιθανόν, στον ΙΔΙΟ ΤΟΠΟ, ΕΞΑΙΡΩΝΤΑΣ ΤΟ Α.Π.Θ.,και ιδιαίτερα το χώρο της έδρας που εσυ ανέφερες ( και για το συγκεκριμένο διάστημα, που το πρόσωπο που ανέφερες ήταν καθηγ.), κι΄αυτό, εξ επαγωγής. Είμαι τελείως άσχετος μ΄αυτά τα περιδιαγραμμάτου,αλλά υποψιάζομαι κάτι: ΠΩΣ ΕΧΩ ΜΥΤΗ ΕΓΩ,(Βουτσάς)...Λοιπόν, μου ζήτησες κάτι στην αρχή, που με άγγιξε...Διάβασα τις αρχικές σου σκέψεις, κι έβγαλα ένα συμπέρασμα.ΠΙΣΤΕΥΩ, πως αν ακολουθήσεις την αρχή: ΚΑΣΤΡΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ και ΜΕ ΦΑΝΤΑΣΙΑ,που ΔΙΑΘΈΤΕΙΣ πλουσιοπάροχα,θα μπορέσης να φτάσης κάπου, χωρίς την ευκολία της πρόχειρης εντυπωσίασης (μη εντύπωσης), που απλόχερα μας προσφέρει το blogging.Επιμένω στον όρο: στο ΧΑΡΤΙ, γιατί ΕΚΕΙ και ΜΟΝΟ ΜΠΟΡΕΙΣ να έχεις έλεγχο του κειμένου σου.Χαρτί είναι κι΄η οθόνη σου, που όμως, δε σε βασανίζει με δεύτερες αναγνώσεις, επαναδιατυπώσεις, κλπ.Πιστεύω πως πρέπει να κάνης ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, όχι αναρτήσεις.
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Ο ...ΘΕΟΔΟΣΗΣ, ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΜΠΙΡΙΜΠΑ(ούτε πρόκειται να μάθω ποτέ) και μη με ψάχνεις σε αεροδιάδρομους... μ΄έχουν καταρίψει προ πολού.Κάποτε ( ελπίζω σύντομα ),θα επισκευτώ τον τόπο σου, γιατί είναι κοντά σ΄έναν άλλο, που μ΄άρεσε πολύ.
Μ΄ΑΓΑΠΗ,
ΝΤΕΛΑΛΗΣ