Που κάτω απ΄τη Μεγάλη Σελήνη του Ιούλη, πάνω στ' ακρογυάλι, θα απολαύσουν λίγη απ' τη μαγεία του ΜΕΓΙΣΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ, παρακαλώ,εκει στ' αριστερά του ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ, που'ν οι πολλές πατημασιές κι' οι ήχοι της ημέρας, ν' αφήσουν μιας καθησιάς τόπο για τους απόντες ( εκόντες κι' άκοντες). Θάμαστε εκεί όλοι.Κι' αν το αντιφέγγισμα της σελίδας στα γυαλιά του Αναγνώστη, φανερώσει μια μικρορυτίδα και κάτι σα σταγόνα να κρατιέται στη σχισμάδα της, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ του ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ...Της ΓΟΡΓΟΝΑΣ είναι,και θα μαζευτεί απ' άγνωστες αχιβάδες κι' όστρακα που ξέρουν να διαλέγουν...
ΝΤΕΛΑΛΗΣ
5 σχόλια:
Και σε ΦΙΛΟΥΣ που η μοίρα τάφερε να δοκιμάζονται τούτες τις μέρες, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΑ και ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΩΣΗ,
ΜΤΕΛΑΛΗΣ
Ντελάλη. Έγινες πάλι εκείνος ο γνώριμοε ντελάλης που κάποια στιγμή ακούμπηε υην ψυχή μου. και σου είπα, πρόσεχε να μην το ξανακάνεις. Υψηλός κίνδυνος.
Και από σήμερα ξέρεις το γιατί.
Λοιπόν η χαραμάδα είναι είναι γεμάτη σταγώνες... Δεν αδειάζει σχεδόν ποτέ.
Ακόμα κι ότν ένα τρεχαντιράκι περνά ανοιχτά και ίσα-ισα φαίνεται μιά πιό σκούρα σκιά στον ορίζοντα.
Α..το βρήκα..Ξέρεις το τραγουδι...
Ένα τρεχαντηράκι
ένα τρεχαντηράκι
ένα τρεχαντηράκι
βοριάς το ποδησε
κι ένα Μελαχροινάκι τζόγια μου αμάν
το κατευόδοσε...
Θάλασσα μη θυμώνεις
θάλασσα μη θυμώνεις
θάλασσα μη θυμώνεις
μην κάνεις κύμματα
στον π΄αγαπώ να στείλω,τζόγια μου αμάν
τα χαιρετίσματα.
Έλα να αγαπηθούμε
έλα να αγαπηθούμε
έλα να αγαπηθούμε
σαν τα έγρια πουλιά
που χτίζουν τη φωλιά τους τζόγια μου αμάν
απάνω στα κλαδιά.
Τα δύχτια θα πουλήσω
τα δύχτια θα πουλήσω
τα δύχτια θα πουλήσω
και τη βαρκούλα μου
κι όλα θα στα χαρίσω, τζόγια μου αμάν
μελαχροινούλα μου...
Αν δεν ξέρεις τη μουσική πές το μου. Έχεις ήδη χάσει αρκετή ομορφιά Αν αντέχεις την κακοποίηση μπορώ να σου το τραγουδήσω. Ακόμα και από το βυθό. Σε λίγο φεύγω για τη θάλασσα. θα πάω με την Ελένη μη φοβηθείς. Δεν έχω το κουράγιο. Μακάρι να τόβρισκα.
Και από σήμερα ξέρεις το γιατί.
Λοιπόν η χαραμάδα είναι είναι γεμάτη σταγώνες... Δεν αδειάζει σχεδόν ποτέ.
Ακόμα κι ότν ένα τρεχαντιράκι περνά ανοιχτά και ίσα-ισα φαίνεται μιά πιό σκούρα σκιά στον ορίζοντα.
Α..το βρήκα..Ξέρεις το τραγουδι...
Ένα τρεχαντηράκι
ένα τρεχαντηράκι
ένα τρεχαντηράκι
βοριάς το ποδησε
κι ένα Μελαχροινάκι τζόγια μου αμάν
το κατευόδοσε...
Θάλασσα μη θυμώνεις
θάλασσα μη θυμώνεις
θάλασσα μη θυμώνεις
μην κάνεις κύμματα
στον π΄αγαπώ να στείλω,τζόγια μου αμάν
τα χαιρετίσματα.
Έλα να αγαπηθούμε
έλα να αγαπηθούμε
έλα να αγαπηθούμε
σαν τα έγρια πουλιά
που χτίζουν τη φωλιά τους τζόγια μου αμάν
απάνω στα κλαδιά.
Τα δύχτια θα πουλήσω
τα δύχτια θα πουλήσω
τα δύχτια θα πουλήσω
και τη βαρκούλα μου
κι όλα θα στα χαρίσω, τζόγια μου αμάν
μελαχροινούλα μου...
Αν δεν ξέρεις τη μουσική πές το μου. Έχεις ήδη χάσει αρκετή ομορφιά Αν αντέχεις την κακοποίηση μπορώ να σου το τραγουδήσω. Ακόμα και από το βυθό.
Δεν ξέρω τη μουσική, ξέρω όμως πως τραγουδάς υπέροχα...
ΝΤΕΛΑΛΗΣ
Δημοσίευση σχολίου