Η οικονομική κρίση άρχισε να προβάλλει και στη χώρα μας σιγά σιγά,μεταβάλλοντας επί τα χείρω, δείκτες, συμπεριφορές και αποφάσεις.Αρχίζουν να γίνονται αισθητοί οι πρώτοι κλυδωνισμοί στα διαθέσιμα πραγματικά μας εισοδήματα, με τις αυξήσεις στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, τις τιμές των καυσίμων που εντοπίως ανθίστανται παρ΄ότι οι τιμές του αργού πετρελαίου έχουν πτωτική πορεία στις διεθνείς αγορές, τις δημοσιονομικές απαιτήσεις της κυβέρνησης που απευθύνονται όλο και σε ισχνότερα βαλάντια και την ανεργία που εγκαθίσταται στην οικονομία μας αποκτώντας χαρακτηριστικά μονιμότητας. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στην ανεργία που πλήττει τους νέους (φτάνει το 15,5% μεταξύ των νεαρών ηλικιακά ομάδων) και που είναι μιά βασική παράμετρος της επιδείνωσης της κρίσης και της παρα πέρα χειροτέρευσης όλων των οικονομικών μεγεθών. Ο νέος, εκτός του ότι αποτελεί απο μόνος του μια ισχυρά καταναλωτική μονάδα, είναι εκ των πραγμάτων και ισχυρότατη παραγωγική δύναμη. Την ισχυρή αυτή παραγωγική δύναμη όμως, η οικονομική κρίση την παραμερίζει απο την αγορά . Την περιθωριοποιεί, της απαγορεύει κάθε δυνατότητα να πραγματοποιήσει στοιχειώδεις προγραματισμούς προκειμένου να δρομολογήσει τη ζωή της, της αφαιρεί κάθε διάθεση για τη δημιουργία σπιτικού και οικογένειας βάζοντάς της πραγματικά ανυπέρβλητα οικονομικά εμπόδια. Η κατάσταση αυτή , επιδεινώνει με τη σειρά της την οικονομία επειδή της στερεί τη δυναμική καταναλωτική ροπή των νέων νοικοκυριών ανατροφοδοτώντας έτσι έναν νεώτερο κύκλο κρίσης στη σπειροειδή εξέλιξή της, χειροτερεύοντας εκ νέου όλους τους δείκτες του φαύλου αυτού κύκλου.Έτσι, οι νέοι μας που ξαναγυρίζουν αναγκαστικά στην οικογένεια μετά απο σπουδές, μεταπτυχιακά, γλώσσες κλπ, για να μείνουν σε παιδικά δωμάτια ,να ξανακοιμηθούν σε παιδικά κρεββάτια,περιμένουν μαζί με τους αμήχανους γονείς τους την εξ ύψους βοήθεια, δηλαδή τη μεσολάβηση του κύριου Ταδόπουλου, ώστε να αποροφηθεί το ''παιδί'' σε κάποιο ''πρόγραμμα'' που ''τρέχει'' με ''μισθό 400 άϊντε 600 euro, επανδρώνοντας επι του παρόντος κάποια κεντρική καφετέρια. Οι ήδη κουρασμένοι και κακοπληρωμένοι εργαζόμενοι γονείς και οι συνταξιούχοι παπούδες των 500-600 euro, που συντηρούν την ήδη άνεργη σημερινή νεολαία, βλέπουν με έκπληξη να προστίθενται και νέα βάρη στους ελλειματικούς οικογενειακούς τους προϋπολογισμούς,τρομοκρατημένοι στην ιδέα μιάς νέας αύξησης της ανεργείας, που πρακτικά θα σημαίνει την επ΄αόριστον αναβολή της ''τακτοποίησης'' του ''παιδιού''. Δεν διεκδικούμε ρόλο οικονομικού αναλυτή ούτε επιχειρούμε να κάνουμε προβλέψεις Κασσάνδρας. Παρατηρούμε με επιμονή τα τεκταινόμενα ,προσπαθώντας να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα...Δεν είμαστε απαισιόδοξοι...Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΗΡΗ!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου