ΚΑΤΙ...ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ;

ΚΑΤΙ...ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ;

Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ , το εκλογικό σύστημα και άλλα τινά ….

Έχουν πυκνώσει τις τελευταίες ημέρες οι αναφορές στην «ακυβερνησία» που θα επικρατήσει στην περίπτωση που τα αποτελέσματα των επερχόμενων εκλογών δεν δώσουν «αυτοδυναμία» σε κάποιο από τα λεγόμενα μεγάλα κόμματα. Και εννοούν οι «ρήτορες» ως αυτοδυναμία , την κατάσταση που επικράτησε στη χώρα από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν, ήτοι την ανεμπόδιστη δυνατότητα παραγωγής σκανδάλων , την ανερυθρίαστη συγκάλυψη κάθε παρανομίας , την παραγραφή κοινών ποινικών ευθυνών των πολιτικών σε χρόνους αστραπή , την θεσμοθέτηση ως γενικού κανόνα πολιτικής συμπεριφοράς την αναξιοκρατία , τον αμοραλισμό , το νεποτισμό και τη διαφθορά! Η αναντιστοιχία των προεκλογικών εξαγγελιών με τις μετεκλογικές πρακτικές , η κομματική λογική στην επάνδρωση του κρατικού μηχανισμού , η με κάθε τρόπο επιλογή κομματικών φελλών και η ανάδειξή τους σε κρατικά αξιώματα , οδήγησαν βαθμηδόν τη χώρα σε παρακμή , τον κοινωνικό της ιστό σε διάλυση , τα δικαιώματα των πολιτών υπό διαρκή και απηνή διωγμό , κάθε έννοια Δικαιοσύνης σε διαρκή αμφισβήτηση . Kαι όλα αυτά μας προέκυψαν επειδή ψηφίζαμε , επί δεκαετίες , «ισχυρές» μονοκομματικές κυβερνήσεις , οι οποίες την επόμενη των εκλογών έρχονταν να αναιρέσουν τα υπεσχημένα , να εφαρμόζουν τις επιταγές της οικονομικής ολιγαρχίας με σχολαστικότητα και να αγνοούν ξεδιάντροπα ότι με τόση θέρμη υποστήριζαν κατά την προεκλογική περίοδο. Η χρήση των ΜΜΕ για τον έλεγχο και τη χειραγώγηση του πολίτη πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις , έγινε στερεότυπο διακυβέρνησης και διαμόρφωσε στις περισσότερες των περιπτώσεων την λεγόμενη κοινή γνώμη . Έτσι σκάνδαλα που εξόφθαλμα προκαλούσαν την κοινή γνώμη , περιέπεσαν στην συλλογική λήθη, ως να συνέβησαν στη χώρα των Λωτοφάγων!

Οι «πλειοψηφίες» που προέκυψαν από τα καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα της μεταπολιτευτικής περιόδου ,έδωσαν στην ουσία κυβερνήσεις μαριονέττες στα χέρια της διαπλοκής , όπως ξεκάθαρα παρουσιάστηκαν μπροστά μας ,με τις υποθέσεις SIEMENS και Βατοπέδιου (προηγουμένως με τα σκάνδαλα του χρηματιστήριου, των TOR κλπ) , στέρησαν από τη Δικαιοσύνη κάθε δυνατότητα διερεύνησης των υποθέσεών αυτών , μετατρέποντάς την σε εξάρτημα και παρακολούθημα των εκάστοτε κυβερνητικών επιλογών. Οι «ισχυρές» κυβερνητικές πλειοψηφίες , δεν δίστασαν να «εξαγοράσουν» την δικαστική ευμένεια , παραχωρώντας στους δικαστές το δικαίωμα να καθορίζουν μόνοι τους τις αμοιβές τους , τα αναδρομικά τους κλπ, επιβάλλοντας ακόμα και τον τρόπο και το χρόνο της καταβολής τους. Έτσι , παρακολουθήσαμε εμβρόντητοι να αποφασίζονται δικαστικές επιδρομές σε ξένα ταμεία και να εφαρμόζονται καταβολές αναδρομικών , την ώρα που οι πραγματικοί δικαιούχοι , δεν μπορούν να εισπράξουν τα εφάπαξ και τα βοηθήματα που γι΄αυτά έχουν πληρώσει . Και όλα αυτά νομιμότατα , νομοθετημένα , με τάξη και σύστημα , από τις «ισχυρές» κυβερνήσεις . Και βεβαίως θα ισχυριστούν ξανά οι θιγόμενοι , ότι «το νόμιμον είναι και ηθικόν» !

Αυτές οι απαράδεκτες τακτικές , πρέπει να τελειώνουν , αν πραγματικά επιθυμούμε μια πραγματικά ευνομούμενη πολιτεία που οι μισοί δε θα ασελγούν με αναίδεια , πάνω στον κόπο και το μεροκάματο των υπόλοιπων μισών . Και ελπίζουμε ότι αυτό το απαράδεκτο καθεστώς διακυβέρνησης που επιτρέψαμε να εγκαθιδρυθεί στις πλάτες μας , χάφτοντας το παραμύθι της ακυβερνησίας , μπορεί να αναιρεθεί ΜΟΝΟ με την εφαρμογή της ΑΠΛΗΣ (απλούστατης ) ΑΝΑΛΟΓΙΚΗΣ σαν πάγιου εκλογικού συστήματος στη χώρα . Η φερόμενη ως αδυναμία διακυβέρνησης , δηλαδή η άνεση στην πράξη του κάθε πολίτη να συμμετάσχει στα κοινά χωρίς τα κομματικά φίλτρα και τις στρεβλώσεις των εκ κληρονομίας «ικανών» και «ηγετών» , χωρίς τους παραμορφωτικούς καθρέφτες των σημερινών «νόμιμων άρα και ηθικών» καλπονοθειών , θα επιβάλει την ισότητα της ψήφου όλων των πολιτών , ως εκ τούτου τη διαφάνεια , το φόβο των κυρώσεων που σήμερα είναι ανύπαρκτος , μιας και το παιχνίδι είναι σικέ , την ισονομία και το πέρασμα της διακυβέρνησης και σταδιακά ΚΑΙ της ΕΞΟΥΣΙΑΣ στα χέρια των πολλών . Ελπίζουμε ότι οι πολιτικές δυνάμεις που φαίνεται (τουλάχιστον δημοσκοπικά) να χάνουν τη μάχη απέναντι στο δικομματισμό , να επανατοποθετήσουν στην ατζέντα τους το αίτημα για την εφαρμογή της απλής αναλογικής σαν πάγιου εκλογικού συστήματος και να το προωθούν με ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ , κάθε φορά που θα τίθεται θέμα συνεργασιών ως απαραίτητη προϋπόθεση για την πραγματοποίησή τους . Το βόλεμά τους σαν «τριτοτέταρτων» καθεστωτικών δυνάμεων , μάλλον τα αδικεί , και ουσιαστικά τα οδηγεί στη γωνία παρότι τους εξασφαλίζει μια θέση στο «κάδρο» . Το πάθημα του ΣΥΡΙΖΑ που είδε τη δύναμή του να πολλαπλασιάζεται και αυτομάτως να εξατμίζεται , όταν οι πολίτες διείδαν τα πρώτα σημάδια αδιαλλαξίας και άρνησης σε διαδικασίες συμμετοχής στις πολιτικές διεργασίες , είναι χαρακτηριστικό των «θέλω» του κόσμου. Οι ηγεσίες των εκτός δικομματισμού κομμάτων , έρχονται αντιμέτωπες πλέον με τις ευθύνες τους μπροστά στο Λαό και είτε θα πάρουν θέση , είτε θα οδηγηθούν στην ανυπαρξία . Και προ παντός , ας εκμεταλλευτούν την ευκαιρία να γκρεμίσουν τα τείχη που κτίστηκαν γύρω μας , ΤΩΡΑ . Αργότερα, ίσως να είναι πολύ ΑΡΓΑ…