... ΟΦΕΙΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ...
Φίλ. fractalx,
ΔΕΝ έχουμε γνωριστεί ποτέ.
Πιστεύω ότι ΔΕΝ έχουμε βρεθεί ποτέ ΣΤΟΝ ΊΔΙΟ ΧΏΡΟ, και πιθανόν, στον ΙΔΙΟ ΤΟΠΟ, ΕΞΑΙΡΩΝΤΑΣ ΤΟ Α.Π.Θ.,και ιδιαίτερα το χώρο της έδρας που εσυ ανέφερες ( και για το συγκεκριμένο διάστημα, που το πρόσωπο που ανέφερες ήταν καθηγ.), κι΄αυτό, εξ επαγωγής. Είμαι τελείως άσχετος μ΄αυτά τα περιδιαγραμμάτου,αλλά υποψιάζομαι κάτι: ΠΩΣ ΕΧΩ ΜΥΤΗ ΕΓΩ,(Βουτσάς)...Λοιπόν, μου ζήτησες κάτι στην αρχή, που με άγγιξε...Διάβασα τις αρχικές σου σκέψεις, κι έβγαλα ένα συμπέρασμα.ΠΙΣΤΕΥΩ, πως αν ακολουθήσεις την αρχή: ΚΑΣΤΡΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ και ΜΕ ΦΑΝΤΑΣΙΑ,που ΔΙΑΘΈΤΕΙΣ πλουσιοπάροχα,θα μπορέσης να φτάσης κάπου, χωρίς την ευκολία της πρόχειρης εντυπωσίασης (μη εντύπωσης), που απλόχερα μας προσφέρει το blogging.Επιμένω στον όρο: στο ΧΑΡΤΙ, γιατί ΕΚΕΙ και ΜΟΝΟ ΜΠΟΡΕΙΣ να έχεις έλεγχο του κειμένου σου.Χαρτί είναι κι΄η οθόνη σου, που όμως, δε σε βασανίζει με δεύτερες αναγνώσεις, επαναδιατυπώσεις, κλπ.Πιστεύω πως πρέπει να κάνης ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, όχι αναρτήσεις.
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Ο ...ΘΕΟΔΟΣΗΣ, ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΜΠΙΡΙΜΠΑ(ούτε πρόκειται να μάθω ποτέ) και μη με ψάχνεις σε αεροδιάδρομους... μ΄έχουν καταρίψει προ πολού.Κάποτε ( ελπίζω σύντομα ),θα επισκευτώ τον τόπο σου, γιατί είναι κοντά σ΄έναν άλλο, που μ΄άρεσε πολύ.
Μ΄ΑΓΑΠΗ,
ΝΤΕΛΑΛΗΣ
Σε πρόσφατη πολιτική εκδήλωση με συντηρητικό ακροατήριο στον Καναδά, ο
πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Boris Johnson, αναφερόμενος στην επίδραση
που θα ...
Πριν από 3 ώρες
12 σχόλια:
Ντελάλη πολύ ευχαριστώ. Ευχαριστώ πολύ για όλλα. Μου καρφώθηκε η ιδέα ότι γνωριζόμαστε από τις συμπτώσεις που σου είχα πει παλιότερα. Έτσι κόλλησα. Ήθελα να σε ευχαριστήσω για την προτροπή σου να ασχοληθώ με τη λογοτεχνία. Μου δίνεις κουράγιο να το κάνω. Ήδη έχω ασχοληθεί λίγο. Έχω εκδόσει ένα βιβλίο με διηγήματα και όταν μου έλεγες στο χαρτί νόμιζα ότι εννοούσες το βιβλίο μου. Έτσι σιγουρεύτηκα(?) πως είσουν κάποιος φίλος που με ήξερε, αλλά έπαιζε μαζί μου. Την έκφραση "παίζεις μπιρίμπα" τη χρησιμοποιώ όταν θέλω να πειράξω κάποιον για το προφανές. Επειδή με το να κλέβω ασύστολα όλους που παίζουν μπιρίμπα μαζύ μου, ευτελίζω κατά κάποιο τρόπο το πάθος ορισμένων στα χαρτιά. Και φυσικά κανένας πιά δεν θέλει να παίξει μαζί μου. Δεν έχω φοιτήσει στο ΑΠΘ. Έχω διαβάσει βιβλία της εν λόγω καθηγήτριας, Έχω κάνει πανεπιστημιακές σπουδες στην Αθήνα και μεταπτυχιακή εκπαίδευση. ¨Όμως οι σπουδές μου δεν έχουν να κάνουν με τη φιλολογία η τη λαογραφία. Χάρηκα που συναντηθήκαμε. Είχα επιθυμία να τα πούμε αλλά δισκολία στο να μπω στο blogg soy. Ελπίζω τώρα να τα λέμε πιό συχνά. Στη θέση της - μπορείς να βάζεις -η-. Αν επισκευθείς τον τόπο μου ζήτησε το όνομά μου που θα σου το π΄ω πριν έρθεις. Θα σου γνωρίσω και τον ΝΤΕΛΑΛΗ του χωριού μου τον Θεοδώση που πιστεύω ότι είναι από τους τελευταίους αν όχι ο τελευαίος Ντελάλης της Ελλάδας. Αν σε ενδιαφέρει μπορώ να σου πω τον τίτλο του βιβλίου. Εκεί μέσα και στο διήγημα "η Οδύσσεια του Καραγκιόζη" θα διαβάσεις για τον Θεοδώση. Αν σου πω και πάλι ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και τα λόγια σου θα είναι πολύ λίγο. Εγώ όμως θα το πω.
φιλιά
Μόλις διάβασα και το προφίλ σου. Διάβασα ότι σου αρέσουν οι ταινίες του Ιταλικού νεορεαλιστικού κινήματος . Δες και το δικό μου προφίλ στις ταινίες, Άντε μετά να πιστέψει κανείς πως δεν γνωριζόμαστε..
Φυσικά και θέλω τον τίτλο του βιβλίου.Πρέπει άλωστε, να επιβεβαιώσω ότι έχω 'μύτη'.Και μπορεις να με βρισκεις σαν seaiann@yahoo.gr για κάθε τι.
Ευχαριστώ για την παρέα,
ΝΤΕΛΑΛΗΣ
ντελάλη γιατί βάζεις ερωτηματικό πλάϊ από τη λέξη άνθρωπος. Είμαι άνθρωπος όσο και αν αυτό δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό..και είναι ένα μου πρόβλημα. Γιατί γύρω μου, μου συμπεριφέρονται σααν να έχω μόνο ανθρώπινο σχήμα. Όχι και ψυχή.
Καλημέρα.
Το μέγα ερωτηματικό, για το ερωτηματικό δίπλα στη λέξη 'άνθρωπο' δεν πρέπει να υπάρχει, γιατί δεν τοποθετήθηκε εκεί με σκοπό την υπόσκαψη της ένοιας αυτής.Τουλάχιστον, η πρόθεσή μου ήταν να διερευνά το ερωτηματικό αυτό ολόκληρη την ένοια ΤΟΥ ΜΟΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ κι όχι την ένοια ΑΝΘΡΩΠΟΥ. Λυπάμαι για το ασαφές της διατύπωσης.
Φυσικά πιστεύω οτι και τα fractals ανήκουν στο ανθρώπινο είδος.
Οσο για τους γύρω σου κλπ, αναρωτιέμαι μην τυχόν είναι πολύ εμφανής η (αναμφησβήτητα υπάρχουσα) ευφυία...Κρατά τους γύρω σε απόσταση,πολές φορές...
ΝΤΕΛΑΛΗΣ
...Και ΤΩΡΑ, είμαι σίγουρος κι εγώ ότι γνωριζόμαστε. ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΜΑΛΙΣΤΑ...
Θα επανέλθω...
ΝΤΕΛΑΛΗΣ
Ντελάλη. Μόλις ξύπνησα κοίταξα το blogg σου. Σκέφθηκα πως έπρεπε να σε ξαναενοχλήσω,γιατί είχες χαθεί. Ευτυχώς βρήκα απάντηση και έτσι δεν υποχρεώθηκα να ψάξω για άλλοθι προκειμένου να σε ενοχλήσω.Έχω μια αίσθηση ότι κλείνεσαι στον εαυτό σου πολύ συχνά, και δεν θέλεις να σε ενοχλούν. Αυτό σημαίνει πως έχεις πολλές κουβέντες με τον εαυτό σου. Το όνομα που διάλεξες έχει ακριβώς με ίδια λογική με την οποία ο λαός μας (δεν μου αρέσει η λέξη, καλλίτερα οι άνθρωποί μας) διάλεξαν για να λένε το ξύδι. γλυκάδι. Όχι δεν έχω διαπιστώσει ιδιαίτερη εφυϊα. Αν η εφυϊα μας αποδεικνύεται από τις επιλογές μας (κυρίως στην ιδιοτική μας ζωή), έχω να επιδείξω σημαντική αποτυχία. Όμως έχω και εγώ πολλές κουβέντες με τον εαυτό μου.
Αν με τη διατύπωση "μόνος άνθρωπος" εννοείς τον σεβασμό στην μοναδικότητα κάθε ανθρώπου, την ιδιαιτερότητά του, τότε άς μην ψάχνουμε να βρούμε που γνωριζόμαστε. Είναι σίγουρο ότι έχουμε συναντηθεί πολλές φορές στα μοναχικά και κακοτράχαλα μονοπάτια της περιπλάνησης.
Υ.Γ
Στο χωριό μου κακοτράχαλα λένε τα δίσβατα, τα πετρώδη και ανώμαλα εδάφη
Αγαπητό fractal-X
H μέθοδος της δοκιμής και αποτυχίας,είναι η μόνη που σε διδάσκει κάτι ουσιαστικό σ' αυτή τη μικρή ζωή.Αν έχεις αποτύχει σε πολλά,είναι (σίγουρο) δείγμα αυτό,ωρίμανσης και πιθανής αυτογνωσίας.Ας του δώσεις χρόνο, αυτό θα φανεί.
Και στα δικά μου μέρη, έτσι τα λένε αυτά τα
εδάφη...
Αν με το να την κοπανας απ' την πόλη,κλείνεσαι, φροντίζω να κλείνομαι όσο συχνότερα μπορώ.Θα δεις, σύντομα, που κλείνομαι.
ΝΤΕΛΑΛΗΣ
Ντελάλη με άφησες και περιμένω να μου πεις που είναι η φυλακή σου. Ξέχασα να σου πω Καλή μέρα. Χθες κουβέντιαζα μέχρι αργά μαζύ σου από το δικό μου blogg. Μου βάζεις δίσκολα και δεν είμαι τόσο έξυπνη, κι ας το νομίζεις.
Θα ήθελε πολύ να σου στείλω και εγώ ζωγραφική μου. Αλλά δεν ξέρω να χειριστώ τα της σύνδεσης της φωτογραφικής μηχανής με τον υπολογιστή. Από τότε που ανακάλυψα
τη στιγμιαία εντύπωση της ακουαρέλλας ζωγραφίζω μόνο με υδροχρώματα. Είναι φορές που αναζητώ τη σταθερότητα του λαδιού. Όμως ..τι? δεν ξέρω. Νομίζω πως δεν θέλω να ξανααρχίσω να κάνω σταθερά όνειρα. Να κλέβω την ομορφιά της στιγμής όπου την βρίσκω. Νομίζεις πως αυτό είναι ωριμότητα? Δεν θα το έλεγα. Εσύ λες πως οι αποτυχίες μας ωριμάζουν. Μας ωριμάζουν ή μας ριμάζουν Ντελάλη? Κάποτε θα σου μιλήσω και εγώ για το νησί του θανάτου. Ίσως αν κάποτε βρεθούμε.
Όμως η άποψή σου αυτή έσπειρε μέσα μου ένα σπόρο. Θα δείξει. Ντελάλη μου αρέσουν τα λόγια σου και τα περιμένω. Ξέρω δεν λες πολλά. Κάνε μιά εξαίρεση για μένα.
'Μας ωριμάζουν ή μας ρημάζουν'...
Το ίδιο πράγμα βασικά...Δες και το ΤΕΤΑΡΤΟ ΣΤΑΔΙΟ της πρώτης σου ανάρτησης. Μπορεί να είναι ΑΠΟΔΟΧΗ ή ΩΡΙΜΑΝΣΗ.
Νομίζω.
ΝΤΕΛΑΛΗΣ
Για φυλακές και καταφύγια, απ' το ιδιαίτερο παρακαλώ...
Δεν βγάζουμε τα άπλυτά μας στο καλντερίμι...
ΝΤΕΛΑΛΗΣ
Με παιδεύεις αλύπητα. Έλεος. Το καλντερίμι ..εσύ τι ξέρεις γιαυτό.
Το περπάτησες σίγουρα. Αν είσαι τελικά γνωστος...δεν θα ψάξω για άλλοθι..
Α.. στο εξείς θα μιλώ και γώ όπως εσύ ζωγταφίζεις. Θα χτίζω. Θα βάζω την μιά πέτρα και εσύ την άλλη. Μα δούμε τι είδους οικοδόμημα θα προκύψει.
Και που να είχα διαβάσει το μήνυμα στο βλογ πριν απαντήσω στο ε-μαιλ. Όπως και ναναι, με μεγάλη χαρά σχεδόν ευτυχία θα βάλω την πρώτη πέτρα και θα περιμένω..
Δημοσίευση σχολίου