Τετάρτη 18 Ιουνίου 2008

Πρός Ξ Φ κι' άλους Φίλους


Ο καθένας έχει κάβο να μοντάρει.
Ας είν' ο καιρός εύπλοος...Οψόμεθα ες λιμένα...

ΝΤΕΛΑΛΗΣ

7 σχόλια:

fractal είπε...

Ντελάλη σε ευχαριστώ για την αφιέρωση. Είναι από εκείνες τις στιγμές που θέλω να παίξω γιο-γιό με το τόπι του ήλιου. Πως το κατάλαβες και μου το έστειλές? .Σε ευχαριστώ.
Και ο Λιμένας? Είναι σχεδόν πάντα ήρεμος με ξαίρεση μερικά βοριαδάκια που τον φρεσκάρουν. Ντελάλη επιμένω: Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Ανώνυμος είπε...

Σχόλιο στην επιμονή:
ΓΕΝΝΗΘΗΤΩ!!!
Ομως, έστω και γλυκά, εγώ γερνάω...

ΝΤΕΛΑΛΗΣ

fractal είπε...

Κάποιος φίλος blogger είπε πως πεθαίνει κανείς με την ηλικία που γεννιέται. Έχεις αντίρρηση?
Και αν έχεις πως να την διιατυπώσεις με τόση φλυαρία...

fractal είπε...

Κάποιος φίλος blogger είπε πως πεθαίνει κανείς με την ηλικία που γεννιέται. Έχεις αντίρρηση?
Και αν έχεις πως να την διιατυπώσεις με τόση φλυαρία...

fractal είπε...

Ντελάλη. Σε πιάνω..αδιάβαστο. Απαντώ στο σχόλιό σου με την υπενθήμιση ότι:
Στο blogg toy Nikiplos στην ανάρτηση "παιχνίδι για 4" (στις 11 Ιουνίου η ανάρτηση) έχω αφήσει ένα σχόλιο που μιλώ για την ομορφιά που εννοώ, εγώ τουλάχιστον, στην ρήση του Μαγακόφσκι. Διάβασέ το παρακαλώ. Πάνω σε αυτό το σχόλιο θέλω να μου απαντήσεις και μάλιστα όχι με την βουνίσια σου ιδιότητα (του Ταϋγετο) αλλα΄με την θαλασσινή σου ..Άμα θέλεις μπορείς. Το έχω καρατσεκάρει....

fractal είπε...

Ντελάλη όσο λείπεις έρχομαι και ξανάρχομαι. Το κακό είναι πως κάθε φορα διαβάζω και διαφορετικά τα μηνύματά σου. Το άλλο κακό είναι πως πλησιάζει ο Ιούλιος και δεν έχω τελίώσει ακόμα την εργασία που θα παρουσιάσω στο συνέδριο της euroclassica στο δεύτερο δεκαήμερο του Ιουλίου. Η euroclassica είναι ο δευτεροβάθμιος φορέας που συγγεντρώνει στους κόλπους της τις Ομηρικές Ακαδημίες όλλων των χωρών του κόσμου. Τις Ομηρικές ακαδημίες συναποτελούν οι Ελληνιστές κάθε χώρας που είναι συνήθως ακαδημαϊκοί (ιστορικοί η καθηγητές Ελληνικών στα πανεπιστήμια των χωρών τους) αλλά και φοιτητές που σπουδάζουν Ελληνικά στα (απανταχού τς Γης) πανεπιστήμια που έχουν έδρα Ελληνικών. Τώρα σκέφτηκα κάτι.., Άσε το θα το ξανασκεφτώ. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν συναρμολογήσει τον κάβο τους με την Ελλάδα και προσπαθούν να τον συντηρούν καλά. Η Euroclassica, μου έχει δώσει δύο φορές το χρυσό της μετάλλιο. Κάνω πάντα κάτι για αυτούς. Ομιλία η δρώμενο. Μου αρέσει να βλέπω κυρίους σεβάσμιας ηλικίας(δεν θα αργήσω να την έχω) να κάνουν σαν παιδιά για ότι έχει σχέση με την Ελλάδα.
Καλή σου μέρα και με το καλό να γυρίσεις σπίτι.

Ανώνυμος είπε...

Η αλήθεια είναι οτι αρκετοί αξιολογώτατοι άνθρωποι, κυρίως με αρχαιοελληνικές σπουδές έχουν τεράστιο δέσιμο με τη χώρα.Κάτι το αρχαίο κλέος, κάτι ο ήλιος, κάτι το παραμύθι που ζούμε όλοι,νομίζω οτι τους κάνει να μας βλέπουν σε απόσταση απ΄την ηλίθια καθημερινή μας παρουσία.
Εχω δυό φίλες, τη Maria Claudia Natti,πρώτος γάμος με Ελληνα,χωρισε, και ξαναπαντρεύτηκε Ισπανο και την Αnna Maria Casassas Ymbert, η πρώτη απο Φλορεντία, η δεύτερη απο τη Βαρκελλώνη.Οταν καποια φορά ρώτησα την πρώτη,τι αισθάνεται οτι είναι, Ιταλίδα, Ελληνίδα η Ισπανίδα, μου απάντησε πως δεν αισθάνεται ότι είναι κάτι ιδιαίτερα, αλλα ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ελληνίδα.Η δεύτερη, δε μπορεί να συμμαζέψει το μυαλό της απ΄την Ελλάδα.Κάθε καλοκαίρι, όλο και κάποιο χωριουδάκι ορεινό η παραθαλάσσιο θα δεχτεί τις κουβέντες της τις τόσο θερμές ( εκτός βεβαίως του κατέργου ).Κάτι πρέπει νά΄χει πέθει απ΄τις Νεοελληνικές της σπουδές στη Θεσσαλονίκη.Δέν εξηγείται αλλοιώς...

ΝΤΕΛΑΛΗΣ